DeletedUser29206
Guest
- Δεύτερη φορά επίσκεψη,
Τι σας φέρνει από 'δω;
Ελπίζω να 'ναι για καλό!
Και απάντησε...
Τι σας φέρνει από 'δω;
Ελπίζω να 'ναι για καλό!
Και απάντησε...
albertus magnus
Καμένος Χρήστης
ο Αλβερτος " Μεγαλε Αρχοντα σε ευχαριστουμε καταρχας που μας δεχεσαι και γνωριζουμε πως εισαι τιμιος και μεγαλοπρεπης. Ηρθαμε εδω γιατι αναζητουμε κατι"
Και πανω που σκεφτοταν αν επρεπε να του πει την αληθεια ή οχι τον προλαβαινει ο Αρχων και του λεει "Φανταζομαι η επισκεψη σας εδω εχει να κανει με εκεινο το γεγονος στην Καταλονια."
Οποτε...
Και πανω που σκεφτοταν αν επρεπε να του πει την αληθεια ή οχι τον προλαβαινει ο Αρχων και του λεει "Φανταζομαι η επισκεψη σας εδω εχει να κανει με εκεινο το γεγονος στην Καταλονια."
Οποτε...
DeletedUser29206
Guest
Ο Αλβερτος δεν ντράπηκε να του μιλήσει για αυτό.
-Πού είναι...
-Πού είναι...
talamanta
Καμένος Χρήστης
.. τελικα εκεινο το παλαιο χαρτακι που μας ''βουτηξε'' ο Κερβερος στην Βαρκκελωνη που ειναι μας ανηκει
και ''τζογαροντας'' λεκτικα συνεχισε εγω βασικα εσενα λυπαμαι για αυτο δωστο με το κακο * (στο ''λεξικο'' του Αρχοντα του ΚΚ η λεξη καλο αντιστοιχει με την λεξη κακο )
γιατι η μαντα θα ειναι η επομενη που θα μιλησει και υποθετω αυτη την ''χαρα'' δεν θα την αντεξεις για δευτερη φορα
θυμασαι τι ειχε γινει την προηγουμενη φορα εεεεε? και για να του φρεσκαρει την μνημη
1 τον παρεπεμψε στην προηγουμενη ενοτητα της ιστοριας μας
https://forum.gr.forgeofempires.com/index.php?threads/Μια-Μεγάλη-Ιστορία.7106/page-16
και τον αποτελειωσε με ενα ασμα που θα τον βοηθουσε να δει στο εγγυς μελλον τι τον περιμενε
η μαντα μαζι με τον Πουπουλενιο παραλληλα
εβγαλαν τις κιθαρες τους και αρχισαν να ροκαρουν (ολιγον φαλτσα οκ το παραδεχομαι μεν) με τους στιχους να κανουν σαφες που θα κατεληγε στο τελος ο Αρχοντας του ΚΚ
(καλα μπορει και να τους δανειστηκαν απο εναν αγνωστο τραγουδοποιο που πολυ αρεσε στην ταλα)
Εκείνο που θυμάμαι καθαρά ήταν τα λόγια
θα ζούσα κάποια μέρα βασιλιάς,θα ζούσα
αυτό που ήθελα το παίξανε στην πρέφα
άλλοι κερδίσαν κι άλλοι έχασαν για μας.
Αλλά εγώ θα σε πάρω να φύγουμε
στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάση
κλειδάκι μυστικό για τον Παράδεισο
του ονείρου, του ονείρου μου βάση.
ο Αρχοντας του ΚΚ πιο χλωμος μεν αλλα αποφασισμενος για να τελειωσει μια και καλη με την μαντα
με μια υπουλη κινηση βρεθηκε πισω της και επιδεικτικα της καρφωσε πισωπλατα ενα μαχαιρι
η μαντα πριν ξεψυχισει εκανε μια τελευταια κινησει
σαν να ευχαριστουσε ολους τους φιλους της
για ολα αυτα τα χρονια που την συντροφευσαν και κυριως που ανεχτηκαν τα ομολογουμενως κουραστικα ταλια ''σεντονακια'' της
τοτε οι δυο Ιπποτες ειδαν τον Πουπουλενιο και την ταλα σιωπηλους να παιρνουν το αψυχο σωμα της μαντα και να εξαφανιζονται .....
και ''τζογαροντας'' λεκτικα συνεχισε εγω βασικα εσενα λυπαμαι για αυτο δωστο με το κακο * (στο ''λεξικο'' του Αρχοντα του ΚΚ η λεξη καλο αντιστοιχει με την λεξη κακο )
γιατι η μαντα θα ειναι η επομενη που θα μιλησει και υποθετω αυτη την ''χαρα'' δεν θα την αντεξεις για δευτερη φορα
θυμασαι τι ειχε γινει την προηγουμενη φορα εεεεε? και για να του φρεσκαρει την μνημη
1 τον παρεπεμψε στην προηγουμενη ενοτητα της ιστοριας μας
https://forum.gr.forgeofempires.com/index.php?threads/Μια-Μεγάλη-Ιστορία.7106/page-16
και τον αποτελειωσε με ενα ασμα που θα τον βοηθουσε να δει στο εγγυς μελλον τι τον περιμενε
εβγαλαν τις κιθαρες τους και αρχισαν να ροκαρουν (ολιγον φαλτσα οκ το παραδεχομαι μεν) με τους στιχους να κανουν σαφες που θα κατεληγε στο τελος ο Αρχοντας του ΚΚ
(καλα μπορει και να τους δανειστηκαν απο εναν αγνωστο τραγουδοποιο που πολυ αρεσε στην ταλα)
Εκείνο που θυμάμαι καθαρά ήταν τα λόγια
θα ζούσα κάποια μέρα βασιλιάς,θα ζούσα
αυτό που ήθελα το παίξανε στην πρέφα
άλλοι κερδίσαν κι άλλοι έχασαν για μας.
Αλλά εγώ θα σε πάρω να φύγουμε
στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάση
κλειδάκι μυστικό για τον Παράδεισο
του ονείρου, του ονείρου μου βάση.
ο Αρχοντας του ΚΚ πιο χλωμος μεν αλλα αποφασισμενος για να τελειωσει μια και καλη με την μαντα
με μια υπουλη κινηση βρεθηκε πισω της και επιδεικτικα της καρφωσε πισωπλατα ενα μαχαιρι
η μαντα πριν ξεψυχισει εκανε μια τελευταια κινησει
σαν να ευχαριστουσε ολους τους φιλους της
για ολα αυτα τα χρονια που την συντροφευσαν και κυριως που ανεχτηκαν τα ομολογουμενως κουραστικα ταλια ''σεντονακια'' της
τοτε οι δυο Ιπποτες ειδαν τον Πουπουλενιο και την ταλα σιωπηλους να παιρνουν το αψυχο σωμα της μαντα και να εξαφανιζονται .....
Τελευταία επεξεργασία: