Ουδέν κανονισμό έχω σπάσει. Εξάλλου οι κανονισμοί, οι νόμοι, ορίζουν το πλαίσιο προστασίας της ελευθερίας τού κάθε ατόμου να ζήσει ελεύθερα, πέρα από κάθε ζυγό, ν' αναπτύξει την προσωπικότητά του και να συμμετέχει ισάξια στην κοινωνία μαζί μ' όλα τα υπόλοιπα άτομα. Προστατεύουν την ελευθερία, δεν την περιορίζουν, κι έτσι ουδόλως οι κανονισμοί ως περιορισμοί πρέπει να εννοηθούν. Μόνο στις ανελεύθερες κοινωνίες συμβαίνει αυτό. Εκεί όπου απαγορεύεται ότι δια των κανόνων δεν επιτρέπεται. Τα 'χουμε πει αυτά.
Άλλοι εδώ ζήτησαν την αυστηροποίηση των κανονισμών, τον περιορισμό τής έκφρασης άποψης μέσω αυτής, την ανελαστικοποίησή τους.
Ρίξε μια ματιά στα «ΛΟΙΠΑ» στους κανονισμούς.
Σοφά εκεί έχει κάτι προβλεφθεί. Διότι ακόμη κι καλύτερος νόμος, κι ο τελειότερος κανονισμός δεν μπορεί να υπερβαίνει και να κυριαρχεί του δημιουργού του, δηλαδή του ανθρώπου, κι αυτόν να δυναστεύει.
Ψιλά όμως γράμματα αυτά...
Πάμε στα ...χοντρά.
Επιμένεις σε κάτι που ήδη το έχω γράψει, δύο φορές, ότι δεν ισχύει. ΔΕΝ χωρίζω την εκδήλωση σε Α, Β ή/και Γ μέρος. Κοίτα τις αναρτήσεις.
Πάλι σε ανυπόστατους, έωλους χαρακτηρισμούς καταλήγεις. Μα ήδη, για ακόμη μία φορά, στην δεύτερη παράγραφο της ανάρτησής μου σχετικά με το «μοτίβο» επανάληψης των ημερήσιων ανταμοιβών αναφέρομαι ευθέως και αποδέχομαι πλήρως το εσφαλμένο εικόνας που επισύναψα. Και ΔΕΝ με δικαιολογώ για τούτο μου το σφάλμα. Αλλά το έκανα. Θα το αντέξω. Θα επιζήσω και θα φροντίσω στη ζήση μου να σταθεί οδηγός η αποδοχή του στο να μη το διαπράξω ξανά.
Θα τα πούμε αλλού. Εκεί που «σκουφί» φορώ, σαν τον αρχαίο των Ελλήνων πρόγονο, κι η «εξουσία» να μ' αγγίξει δεν μπορεί, σεβόμενη του «τρελλού τη σκούφια».