Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Δεν αμέλησα, μ' άλλα καταπιάστηκα και πήγε παραπίσω τούτο.
Το τρένο, ως αλλοδαπή λέξη, δεν εμπίπτει στους κανόντες ορθογραφίας τής ελληνικής γραμματικής και ορθογραφείται με την απλούστερη γραφή. Συνεπώς με
έψιλον κι όχι με
άλφα
ιώτα, (
αι), μιας και, αν θεωρήσουμε ότι το κάθε γράμμα αποδίδει συγκεκριμένη έννοια ή αποδίδει μια άλλη, πάλι συγκεκριμένη έννοια, σαν με κάποια γράμματα συνδυαστεί, και ότι στην ουσία οι λέξεις δεν είναι παρά συνδυασμοί γραμμάτων και δια αυτών συνδυασμός εννοιών για να εκφραστούν νέες έννοιες, ο συνδυασμός των γραμμάτων της λέξης τρένο, ουδέν νόημα βγάζει.
Σιδηρόδρομος στην ελληνική και αμαξοστοιχία.
Έγραψα για έννοια των γραμμάτων του αλφάβητου και των συνδυασμό αυτών των εννοιών μέσω του σχηματισμού λέξεων από τα γράμματα που τις αποδίδουν για την δημιουργία νέων πιο σύνθετων εννοιών.
Άμεση η σχέση αυτού με την επόμενη λέξη, που ως παράδειγμα γράφεις, την λέξη «αυγό».
Κατά τον Μπαμπινιώτη, (σε πολλά διαφωνώ και σ' άλλα τόσα και περισσότερα, συμφωνώ μ' αυτόν τον άνθρωπο), ο οποίος προτάσσει το έτυμον (=αληθές) η σωστή ορθογράφηση της λέξης αυγό είναι με βήτα, δηλαδή ως αβγό.
Από τη άλλη, επιλέγοντας να προτάξω όχι την ετυμολογία αλλά την έννοια την οποία οι λέξεις εκφράζουν, θεωρώ σωστή την ορθογράφηση της λέξης «αυγό» με
ύψιλον.
Αυτό γιατί το αυγό είναι αυτό που «ανοίγει» για να ξεπροβάλλει η νέα ζωή.
Για παράδειγμα, δεν γράφουμε Αβγή αλλά Αυγή.
Η Ηώς των Αρχαίων Ελλήνων. Αλλιώς ως Έως ή Αύως.
Αυτή που την πόρτα στο Ήλιο άνοιγε για ν' αρματοδρομήσει στον ουρανό, να φωτίσει τη νέα μέρα. Υιός της ο Εωσφόρος, (Αυγερινός), ο οποίος προπορεύονταν του άρματος του Ήλιου, το δρόμο ανοίγοντάς του.
Έτσι και τ' αυγό, είν' αυτό π' ανοίγει για να 'ρθει στο φως η νέα ζωή και προτιμώ να το ορθογραφώ με Ύψιλον.
Ο συνδυασμός των εννοιών των γραμμάτων Άλφα Ύψιλον Γάμα Όμικρον είναι που την έννοια αυτού που περιγράφουν αποδίδει, η οποία χάνεται αν χρησιμοποιηθεί το Βήτα αντί του Ύψιλον, μιας και η έννοια του βήτα είναι άλλη και ο συνδυασμός της με τις έννοιες των υπόλοιπων γραμμάτων δεν βγάζει εννοιολογικό νόημα. Μόνο κατά σύμβαση... Μα η ελληνική δεν είναι γλώσσα συμβατική αλλά καθαρόαιμη εννοιολογική.
Δυστυχώς οι θρησκείες μάς έχουν κάνει μια μικρή χαλάστρα, βάζοντας φραγμούς στη γνώση αλλά και παραλλάζοντας τα όσα από τις αρχές του πολιτισμού μας δημιουργήθηκαν. Πχ, η ονομασία την έβδομης μέρας ως Κυριακή (=ημέρα του Κυρίου) έγινε μόνο και μόνο για να αφανιστεί το Μέρα του Ήλιου, το οποίο όμως διατηρείται σε κάποιες γλώσσες, όπως στην αγγλική, (Sunday) ή και στη γερμανική, (Sonntag)
.