Καλησπέρα.
Το περί κτίζω και χτίζω πο έγραψα εγώ ως δικό μου επίχειρημα.
Γεια χαρά!
Ναι, δικά σου γραφόμενα είναι, απαξιώνοντας την ευθεία απάντηση στο ερώτημα: Κτίση (η πλάση) ή κτήση; Κτήσιμο η οικοδόμηση ή κτίσιμο; Κτηριακά έργα ή κτιριακά έργα. Κι ας προσθέσω ακόμη ένα: Κτηριακό συγκρότημα ή κτιριακό συγκρότημα;
Επίσης, άλλο το κτήμα και άλλο το κτίσμα.
Σαφώς. Ουδεμία αντίρρηση. Άσχετο όμως.
Σχετικά με την προτροπή, συμβουλή που δίνεις, δεν επενδύω κάτι.
Αφού το κείμενο είναι αντιγραφή από κάτι που έχει αναρτήσει κάποιος άλλος.
Συνεπώς θα πρέπει να ξέρω αν συζητάμε μαζί, ή συζητάω με αυτόν τον άλλον μέσω εοού.
Επίσης όταν κάννουμε αντιγραφή το κείμενο κάποιου άλλου πρέπει να το κάνουμε σωστά, διαφορετικά είναι λογοκλοπή
Ενδεικτικά αναφέρω τον νόμο 2121/1993.
Επιμένεις να εκτίθεσε.
Ανυπόστατο το που υποστηρίζεις. Πρωτότυπο είναι, και μάλιστα πρωτόλειο, ανεπεξέργαστο, αχτένιστο.
Ασφαλώς και μαζί συζητάμε, κι αυτό είναι κάτι που το κατέστησα σαφές στην προηγούμενή μου ανάρτηση, στο θέμα που κλειδώθηκε.
Σαν παραθέτω αποσπάσματα από κείμενα άλλων, χρησιμοποιώ εισαγωγικά, την πλάγια γραμματοσειρά, ιτάλικς προς τιμή τού Άλδου Μανούτιου που τη δημιούργησε και, πάντα, αναγράφω το όνομα του συγγραφέα. Τίποτε παραπάνω, τίποτε παρακάτω.
Δεν ονοματίζω κάποιον, αλλά απ΄ότι φαίνεται χρησιμοποιείς και πάλι λόγια άλλων για να μου απαντήσεις.
Λανθάνεις, κι εκτίθεσε επιμένοντας στο λάθος. Ανεκτό, δικαίωμα στο λάθος όλοι έχουμε, έως το σημείο που δεν θίγει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και την ειλικρίνεια του άλλου. Σαν θες να το υποστηρίζεις δημόσια οφείλεις να το αποδείξεις. Σαν θες προσωπικά να το πιστεύεις, δικαίωμά σου, (εξάλλου η λέξη πίστη δε μου αρέσει, εξοβελίζει τη λογική), αλλά κι απέναντι στον εαυτό σου αστήριχτη θα 'ναι ετούτη σου η εμμονή.
Σχετικά με το "Ας ασχοληθεί με το γιατί συνηθίζουμε να λέμε τη θύρα ...πόρτα, ενώ, (ορθώς), δε συνηθίζουμε το παράθυρο να το λέμε ...παραπόρτι!"
ναι , είναι λογική πλάνη. Θα πρέπει να διαβάσουμε περί λογικής πλάνης. Δεν είναι μία. Είναι πολλές. Λογικές πλάνες.
Η διαφωνία που έχει το άτομο αυτό που απαντάει στον κύριο Μπαμπινιώτη, έχει να κάνει με την ορθογραφία και κάνει ένα σχόλιο περί θύρας και πόρτας.
Αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Έχουμε διαφορετικές λέξεις που περιγράφουν κάτι ίδιο. για αυτό έδωσα και το παράδειγμα ύδψρ - νερό.
Ουδεμία λογική πλάνη.
Ευθεία κι άμεση ελεεινολόγηση των που επιλέγει να ασχοληθεί και να αναδείξει ετούτος ο επιφανής πανεπιστημιακός δάσκαλος είναι.
Υπάρχουν πολύ πιο καυτά για να ασχοληθεί και με το κύρος και με τη γνώση και με το ειδικό βάρος τής επιρροής του ν' αναδείξει και να συντρέξει στην διόρθωσή τους.
Και μιας και δεν πρόλαβα στο προηγούμενο ας το γράψω εδώ:
Με τίποτε, κατά την προσωπική μου γνώμη, το ανάστημα του κ.Μπαμπινιώτη δεν δύναται να συγκριθεί με του Κριαρά. Ακόμη κι ο αυτόφωτος Μανώλης Τριανταφυλλίδης, στη σκιά τού Κριαρά κατά την άποψή μου φέγγει.
Ουδέποτε έγινε σχολιασμός περί ορθογραφίας προς κάποιον παίκτη.
Αυτό κι εγώ υποστηρίζω. Σε πλάνη θεωρώ πως υπέπεσε το μέλος τής διαχείρισης.
Ας συνεχίσω τώρα συμπληρώνοντας τα όσα για το ορθοπαιδικός ήδη έγραψα.
Γάλλος ο λεξοπλάστης, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Αλβέρτου. Ε, το καταλαβαίνω τότε γιατί παιδευόμαστε με δαύτη τη λέξη.
Είπαμε πως η γλώσσα η ελληνική είναι εννοιολογική. Οι λέξεις της πηγάζουν, αναφέρονται κι αποδίδουν το είναι των πάντων τού κόσμου στον οποίο ζούμε. Το λοιπόν:
Με τι ασχολούνται οι ιατροί του συγκεκριμένου τομέα τής ιατρικής που ονοματίστηκε ορθοπαιδική;
Με τα οστά.
Γιατί τότε να μην αποκαλούνται οστεολόγοι, κατά το παθολόγοι, ενδοκρινολόγοι, παθολογοανατόμοι, καρδιολόγοι κτλ;
Γιατί ο κλάδος τους να πω, να μην ονοματίζεται οστεολογία;
Γιατί οι κλινικές στις οποίες λειτουργούν να μην καλούνται οστεολογικές;
Θα μου πείτε, και δίκιο θα 'χετε, πως στην οστεοπόρωση υπεισέρχεται κι ο κλάδος τής ενδοκρινολογίας. Ε, και; Γνωρίζω πολλούς καρδιολόγους που συνταγογραφούν στατίνες (και διαφωνώ πλήρως μαζί τους, ο μύθος τού '80 για τις στατίνες έχει καταρρεύσει), για να προστατεύσουν την καρδιά από συμπτώματα που οφείλονται σε αίτια των οποίων η αντιμετώπιση άπτεται άλλων ιατρικών ειδικοτήτων.
Ίσως η ονομασία οστεολόγος αντί του ορθοπαιδικός ή ορθοπεδικός να είναι πιο δόκιμη. Ίσως κι όχι. Στην περίπτωση αυτή ας αποκαλούμε και τον ΩτοΡινοΛαρυγγολόγο ως ΟρθοΩτοΡινοΛαριγγικό, τον Καρδιολόγο ως Ορθοκαρδιακό κοκ
Για αυτό έγραψα και το
====
ξύδι - λάθος
ξίδι - σωστό
ξείδι - δεν είναι λάθος
====
Ας ολοκληρώσω με το ξίδι-ξύδι-ξείδι, επαναλαμβάνοντας πως η ελληνική γλώσσα είναι εννοιολογική.
Το λοιπόν έχουμε:
Τι θέλουμε να αποδώσουμε με τη συγκεκριμένη λέξη;
Οξύ; οφείλουμε να ορίσουμε τι είναι το οξύ. Υπάρχει αποδεκτός ορισμός στη χημεία.
Όξινο; οφείλουμε να ορίσουμε τι εστί όξινο, σε τι αυτό αναφέρεται, τι περιγράφει.
Οξείδιο; πάλι τα ίδια όπως και στα δύο προηγούμενα.
Το κιτρικό οξύ είναι ξινό ή ξυνό; (για το λεμονάκι μιλάμε, το χυμό του, τον οποίο προτιμώ σε ένα ποτήρι το οποίο συμπληρώνω με ανθρακούχο νερό πηγής).
Οι παλιές νοικοκυρές θα θυμούνται το ξυνό ως άρτημα που κυκλοφορούσε παλαιά, κι ίσως κυκλοφορεί ακόμη,
ξύδι από το οξύ
ξίδι από τη γεύση
ξείδι από ...
δεν έχω σκεφτεί πάνω στη λέξη ξίδι. Θα το ψάξω. Χρόνο θα αναζητήσω για να το ψάξω.
Αυτά!
ΥΓ
Θερμή παράκληση, εάν ορθογραφικό λάθος, βαρβαρισμό ή σολοικισμό εντοπίσετε σε αναρτήσεις μου, μη διστάσετε να τον επισημάνετε. Αθέλητα στο λάθος θα 'χω υποπέσει και με χαρά θα δεχτώ τη διόρθωση, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μου στο άτομο που το σφάλμα μού υπέδειξε ώστε να μην το επαναλάβω.
Ευχαριστώ!