Άλλο το χτίζω , κτίζω και άλλο το κτήριο.
Δεν αναφέρω πουθενά, άμεσα, το ρήμα κτίζω. Εσκεμμένα! Περί οικοδόμησης γράφω. Κτήσιμο λοιπόν ή κτίσιμο; Κτήσματα ή κτίσματα;
Το κτήριο προέρχεται από το ευκτήριος
Ναι, αυτό υποστηρίζει ο κ. Μπαμπινιώτης. Όμως οι κτίστες κτίζουν κτίρια, (με ή χωρίς το ευ), που εκτός από οικίες ή παρεκκλήσια, μπορούν να 'ναι, ενδεικτικά κι όχι περιοριστικά, στάβλοι, αχυρώνες, πλυσταριά, (για να αναφερθώ σε βοηθητικά οικοδομήματα), ή/και κτίσματα ποικίλων άλλων χρήσεων, πχ πολυόροφα κτίρια στάθμευσης οχημάτων, (έχουμε ένα ευμέγεθες στη Σαλονίκη, όπου εδώ το ευ έχει να κάνει με τη θωριά του κι όχι με τη χρήση όπως συμβαίνει με το ευκτήριον -χώρος θρησκευτικής λατρείας).
Άλλο παράδειγμα είναι μια λέξη που περιγράφει μια ερωτική πράξη και κάποιοι την γράφουν "[γλυφο...]". το οποίο είναι λάθος.
Είναι λάθος ως προς την χρήση της για τη συγκεκριμμένη πράξη.
Έχουμε το ρήμα "γλείφω" (λείχω / αρχαία), έχουμε όμως και το γλύφω που έχει άλλη έννοια.
Έχουμε το γλειφιτζούρι που το γλείφουμε με την γλώσσα (γλώττα) μας,
έχουμε και τον γλύπτη που είναι αυτός που σκαλίζει, λαξεύει (γλύφει) την πέτρα.
Ορθόν. Συμφωνώ, προσυπογράφω κι επαυξάνω.
Το παράδειγμα με το αβγό - αυγό, το έχεις κάνει αντιγραφή - επικόλληση από κάπου
Προτροπή/συμβουλή: Μην επενδύσεις τον πλούτο σου στο αληθές αυτής Σου της φράσης. Είναι σίγουρο πως θα χαθεί, οδεύοντας την ατραπό τού ήδη χαμένου σεβασμού Σου προς τον συνομιλητή που διαφορετική άποψη εκφράζει κι υπέρ της επιχειρηματολογεί.
Εικοτολογείς σαν αντιγραφέα μ' ονοματίζεις και σε φερέφωνο άκριτο απόψεων άλλων την, όποια, ακαδημαϊκού πολίτη υπόστασή μου υποβιβάζεις.
Ως ατυχή στιγμή το χαρακτηρίζω και σε τούτο το ολισθηρό έδαφος δεν θα βαδίσω, συνειδητώς δεν θα το διαβώ.
...οπότε θα ήθελα να μου δώσεις το link να το διαβάσω ολόκληρο...
Αδυνατώ! Δεν το έχω αναρτήσει στον ιστό τού διαδικτύου. Παρεμπιπτόντως, αν βρεθεί κάτι όμοιο ή παρεμφερές με το παράδειγμά Μου, θα το εκτιμούσα να τεθεί υπ' όψιν μου. Ευχαριστώ!
(Για την ιστορία τού παραδείγματος, αυτό το αντέτεινα σε αλλοδαπή ελληνίστρια φιλόλογο, σε μια από τις μακρές μου συζητήσεις μαζί της, (δυστυχώς πολύ λιγότερες απ' όσες θα 'θελα να 'χα), η οποία διατηρούσε έδρα ελληνικών σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού και σαν απεβίωσε απωλέσθη και η έδρα, προς ...έπαινο του ελληνικού κράτους!
{- Αναφορικά με το "Ας ασχοληθεί με το γιατί συνηθίζουμε να λέμε τη θύρα ...πόρτα, ενώ, (ορθώς), δε συνηθίζουμε το παράθυρο να το λέμε ...παραπόρτι!",
αυτός που το έγραψε εκεί που το βρήκες, είναι ανόητος.
Αυτός λοιπόν που κάνει το σχόλιο αυτό, είναι χαζός και παραπάνω από χαζός.
Αντιπαρέρχομαι τους ...κοσμητικούς χαρακτηρισμούς, αρκούμενος στην καταγραφή τής δεύτερης φοράς που για αντιγραφέας εγκαλούμαι.
Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε λογική πλάνη και το θέμα πάει αλλού.
Προς τι τούτος ο αφορισμός;
Ουδεμία πλάνη λογικής.
Απλώς, πρόταση στον πιο επιφανή και προβεβλημένο Έλληνα γλωσσολόγο και λεξικογράφο τού καιρού μας το γραφόμενό μου αποτελεί, δηλαδή το ν' ασχοληθεί με το να ξεκαθαριστεί η ελληνική γλώσσα, (με δύο σίγμα πάντα για να μη χαθεί το έτυμον της λέξης κι αλλοιωθεί η έννοια της), απ' όλα τα, άμεσα ή έμμεσα δάνεια κι αντιδάνεια από άλλες γλώσσες.
Δυνατό τού ανθρώπου εργαλείο η γλώσσα η ελληνική. Ανέβασε ψηλά τον πήχη τού πολιτισμού του. Ας μην την οξειδώνουμε, ας μην τη λεκιάζουμε με ξένα και σαφώς παράταιρα προς αυτήν.
Ας ασχοληθεί λοιπόν ο ίδιος γιατί λέμε υδροφόρα, και υδροροή και δε λέμε νεροφόρα και νεροροή.
Άλλο η ορθογραφία και άλλο το ότι λέμε πόρτα και θύρα για να περιγράψουμε το ίδιο αντικείμενο. -]
Την προτροπή Σου ακολουθώ κι ασχολούμαι.
Λέμε και υδρόγειος κι όχι ...νερόγειος,. Υδροχόος κι όχι νεροχόος, άντε, το πολύ, να λέμε νεροκουβαλητής!
Οι άνθρωποι που τον πολιτισμό τους βάσισαν στον ακρογωνιαίο λίθο που ακούει στο όνομα ελληνική γλώσσα, ονόμασαν, (πάντοτε εννοιολογικά, αν και μου διαφεύγουν οι αρχικές έννοιες τού κάθε γράμματος και η αλληλεπίδραση αυτών κατά την συγκεκριμένη σειρά βαλμένων ώστε να αποδοθεί η σύνθετη έννοια που εκφράζει την ουσία που οι νεοέλληνες αποκαλούν νερό), ονόμασαν το λοιπόν την ουσία αυτή την άχρωμη, άοσμη κι άγευστη ύδωρ.
Φαίνεται πως γνώριζαν πολύ καλά την αξία τού να μην είναι αποθηκευμένη για πολύ καιρό, πολυκαιρισμένη, και η κατάποσή της τους ήταν πιο απολαυστική σαν τούτη η ουσία, το ύδωρ, ήταν δροσερό.
Γι' αυτό και ζητούσαν «νεαρόν ύδωρ» τη δίψα τους να κορέσουν.
Η άγνοια; Η φυσική τάση για να εκφραστούμε στο συντομότερο δυνατόν χρόνο; Απλώς η παραφθορά στον χρόνο; Δεν γνωρίζω τι από αυτά ή από κάτι άλλο οδήγησαν στο να αποκαλούμε την ουσία αυτή, το ύδωρ, νερό, εννοώντας, με μία λέξη, το νωπό (νεαρόν) ύδωρ. (νωπό κι όχι φρέσκο. Επιστρέφω τη λέξη φρέσκο στους Ιταλούς φίλους μου, τη χρεία της για να εκφραστώ δεν έχω.)
Εδώ ας θυμηθούμε και των νεοελλήνων τα ...πράσινα άλογα. Πράσινοι ίπποι, ε; Πράσσειν άλογα η παραφθαρμένη και, δεν θα διστάσω να το πω, η κακοποιημένη από τους απογόνους έκφραση. Έχουμε λησμονήσει πως η λέξη λόγος, εκτός από το να αναφέρεται στον ήχο στην εκφορά τής γλώσσας, έχει άμεση σχέση με το λογική, με το λογικό. Λέμε και γραπτός λόγος. Λέξεις άφωνες με έννοιες αντιστοιχιμένες,σε λογική διάταξη που νόημα λογικό αποδίδουν. Πως λόγο να εκφέρει ένα άλογο, (δίχως λογικό κι από ένστικτα και μόνο αγόμενο), πλάσμα; Άναρθροι ήχοι μόνο θα βγαίνουν από τον στόμα του.
Είπαμε, η ελληνική γλώσσα είναι εννοιολογική κι όχι συμβατική.
Για παράδειγμα: Ονομάτισαν VHS (Video Home System) την καινοτόμα, (στην εποχή της), συσκευή τής JVC (Japan Victor Company) που εγγράφει κι αναπαράγει ήχο και εικόνα σε/από μαγνητική ταινία. Κατά σύμβαση στην γλώσσα τους πρόσθεσαν αυτήν τη λέξη, λόγω τού ότι έτσι ονομάτισε τη συσκευή η εταιρεία που την εφεύρε.
Ευχαριστώ ΔΕΝ θα πάρω! Η γλώσσα μου έχει λέξη που περιγράφει κι αποδίδει πλήρως την έννοια, το είναι, τούτης τής συσκευής. Μαγνητοσκόπιο η λέξη. Ξενίζει; Συνήθως μου λέγαν πως αυτό το ...σκόπιο ηχεί παράξενα και συνεπώς η λέξη δεν είναι εύηχη.
Πληρωμένη πάντα η απάντησή μου, υπό μορφή ερωτήματος: Δηλαδή το Στηθοσκόπιο, το Μικροσκόπιο, το Κλισιοσκόπιο, το Τηλεσκόπιο, το Αστεροσκοπείο, το Καλειδοσκόπιο, (ενδεικτικά κι όχι περιοριστικά), είναι λέξεις κακόηχες που ταλανίζουν τα ώτα μας στην καθομιλουμένη;
Τέλος, για να επανέλθω στο τι εννοούσα με το πόρτα-παραπόρτι-θύρα-παράθυρο, λέμε θυρανοίξια στα εγκαίνια των ναών. Δεν λέμε ...πορτοάνοιγμα! Ε, όπως έγραψα και λίγο παραπάνω, με τούτη την παράνοια ας ασχοληθεί ο κ. Μπαμπινιώτης, ας ρίξει το κύρος του και τη βαθιά του γνώση στο να λείψουν οι οξειδώσεις από το λυγερό κορμί της μητρικής μου γλώσσας, κι αστραποβόλα τούτο ας λάμψει.
Ή μήπως αυτό φοβίζει, μιας κι είναι γλώσσα για όντα που Άνω Θρώσκουν;
Άλλο η ορθογραφία και άλλο το ότι λέμε πόρτα και θύρα για να περιγράψουμε το ίδιο αντικείμενο. -]
Η ορθογραφία, σε μία εννοιολογική γλώσσα, είναι κύριος παράγων για την ορθότητα τής λέξης και την απόδοση στο ακέραιο τής έννοιας που η κάθε λέξη αποδίδει.
Ένα άλλο ορθογραφικό παιγνίδι (παιχνίδι ;;; ) είναι
ορθοπεδικά - ορθοπαιδικά.
Βλέπω λοιπόν κάπου να λέει Ορθοπαιδικές κλινικές και τους ρωτάω
Αυτές οι κλινικές είναι όρθιες - ορθές παιδικές κλινικές ή κλινικές για ορθά παιδιά ;
Γιατί λοιπόν κάποιοι γράφουν "ορθοπαιδικά" ;
Κάποιοι είχαν στο μυαλό τους το "orthopaedic" και το "αι" προέκυψε από το "ae" [ - τραίνο - train - ]
Για να κάψουμε λίγο κύτταρα (χρησιμοποιώ λέξεις των νέων, συγγνώμη) έχουμε και το "orthopedic"
{Ο διορθωτής του forum δίνει το 'orthopedic' ως σωστό.)
Μία άλλη ιστορία να το πω έτσι είναι πως όταν εμφανίστηκαν τα προβλήματα στην (ορθή) πέδηση, αυτά ήταν σε παιδιά.
Λόγω αυτού, το ότι δηλαδή, η πάθηση να το πούμε έτσι με την πέδηση, εμφανίστηκε σε παιδιά, η γραφή ήταν ορθοπαιδικά.
Εντάξει, δε λέω, μπορούμε να πούμε ότι είναι σωστό.
Το πρόβλημα όμως έχει να κάνει με την πέδηση, οπότε άσχετα με το αν αυτό το πρόβλημα πρωτοεμφανίστηκκε σε παιδιά η ακόμα και αν αυτό το πρόβλημα το έχουν αποκλειιστικά παιδιά, θα πρέπει να γίνει ορθοπεδικά.
Επιφυλάσσομαι, μιας και θέλω να αποφύγω τη δαιδαλώδη συζήτηση για την Εράσμια άποψη περί του πως προφέρανε οι αρχαίοι Έλληνες τη γλώσσα.
Αρκούμαι στα παρακάτω.
Encyclopædia = εγκυκλοπαίδεια. (παιδεία, μόρφωση, εγκύκλιες γνώσεις)
Εκπαίδευση, η διαδικασία για απόκτηση παιδείας. (Βέβαια εκπαιδευόμαστε και στο ν' αποκτήσουμε διάφορες άλλες δεξιότητες, πχ, οδήγηση)
Η με το ορθό παίδευσις, μονολεκτικά πως είναι δόκιμο να ειπωθεί; Ορθοπαιδική ή Ορθοπαιδευτική;
